Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016

αρωγός (Δ.Λ.Α.)


χειροποίητο καραβάκι του Δημήτρη Ασλάνογλου



Σε είδα στ' ανηφόρι αλαφιασμένο
Κρατώντας της ζωής τα μυστικά
Να σώσεις ήθελες τον πονεμένο
Ανοίγοντας βαθιά μια χαρακιά
Στης λύπης το χωράφι το φθαρμένο


Το χέρι σου απλώνεις για να πιάσεις
Κείνο, που είναι γεμάτο με στοργή
Τη γύμνια να σκεπάσεις και ν' αδειάσεις
Των στεναγμών τη λύπη, τη θολή
Τον ομφαλό του μίσους να χαλάσεις

Σε είδα μεσ' τα δάκρυα να ψάχνεις
Μέσα στους θρόμβους της αναπνοής
Χαμόγελα να θέλεις, να μοιράσεις
Με βήματα ακούραστα ψυχής
Της λύτρωσης το ρέμα, να περάσεις

Του εαυτού σου νικητής, να νιώσεις
Με τις ευχές να διώχνεις τους εχθρούς
Τ' αγκάθια σε μπαούλα, να κλειδώσεις
Με ροδοπέταλα να ραίνεις τους καιρούς
Των Ερινύων τα κάστρα, να αλώσεις

Γέμισες τη φαρέτρα σου μ' αγάπη
Φορώντας τα στολίδια της χαράς
Παιάνες τρέφουνε, της γης τα άνθη
Κι εσύ με νυχτολούλουδα μεθάς
Τα μιασμένα, ανθρώπινα τα πάθη

Σε είδα να σε λούζει, άγια λάμψη
Μα συ κρατάς το βλέμμα χαμηλά
Η αγγελική μορφή σου, αντανακλάει
Μια ευγένεια, πούναι σαν το λάδι
Κείνο που θρέφει, της καρδιάς την κλειδαριά

*****

"Πώς ξέρεις να αγαπάς,
όταν δεν ξέρεις να συγχωράς"

του
Δημήτρη Ασλάνογλου




Ήταν η συμμετοχή μου στην Κοινωνία ώρα αγάπης της Αριστέας

15 σχόλια:

  1. Πόσο τρυφερό!
    Από τα καλύτερα του Δημήτρη μας!
    Πολλά φιλιά και στους δύο!
    Καλή επιτυχία στο Παζάρι μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναυπηγός καραβιών και λόγου ο Δημήτρης μας.
    Όμορφοι στίχοι και ταξιδιάρικοι, και η κατακλείδα του είναι ο αγκυροδέτης στο λιμάνι του.
    "Πώς ξέρεις να αγαπάς, όταν δεν ξέρεις να συγχωράς;"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς, Μαρία!
      Με συγκίνησε εμένα ο στίχος με την ευγένεια (έχω κόλλημα με την ευγένεια)...

      Διαγραφή
  3. Η αγγελική μορφή σου, αντανακλάει

    Μια ευγένεια, πούναι σαν το λάδι

    Κείνο που θρέφει, της καρδιάς την κλειδαριά
    Δ.Λ.Α.

    Η Ευγένεια είναι το λάδι που κάνει την κλειδαριά της καρδιάς να ανοίγει εύκολα χωρίς δισταγμούς. Δεν ήξερα ότι θα το αναρτήσεις όμως η τιμή είναι μεγάλη και σε ευχαριστώ πολύ Αλεξάνδρα. Καλή συνέχεια στη τιτάνια προσπάθειά σου στη αρωγή βοήθειας σε όσους έχουν ανάγκη. Το ποίημα είναι γραμμένο για ανθρώπους σαν εσένα που αφιερώνουν τα πάντα για τους άλλους. Βρήκε τη θήκη του και μπήκε στη θέση του ο λόγος μου. Νάσαι πάντα καλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι οι αγαπημένοι μου στίχοι αυτοί, Δημήτρη!
      Για μένα είναι τιμή να φιλοξενώ εδώ ένα ποίημά σου. Όπως και τα λόγια σου είναι μεγάλη τιμή. Και μου δίνουν μεγάλη χαρά!
      Σε ευχαριστώ για όλα!

      Διαγραφή
  4. Υπέροχο... συγχαρητήρια στον δημιουργό του και σε εσένα που το αναδημοσίευσες!
    Φιλιά πολλά, καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οι ανθρωποι που μπορούν και γραρφουν έτσι Αλεξανρδα μου έχουν την ευγενεια μεσα τους και είναι η αρετη αυτή που μας κανει καλυτερους ανθρωπους πολύ ομορφοι στιχοι οπως τα τα καραβακια του αγαπητου φιλου που μας παραπεμπουν σε ταξιδια του νου και της καρδιας.. να είσαι καλα ..φιλη μου για την φιλοξενια ..και για οτι δια βασαμε... να περνας κλα φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι, Ρούλα. Διαβάζοντας όμορφους, τρυφερούς, δυνατούς στίχους κάνουμε δώρο στην ψυχή μας έναν ανοιχτό δρόμο!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  6. "Πώς ξέρεις να αγαπάς,
    όταν δεν ξέρεις να συγχωράς"
    ... ίσως να μη γίνεται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...